Wat ik het leukste vind aan mijn werk, is het uitpluizen van complexe blessures. Het voelt voor mij vaak als een soort puzzel: waar komt het vandaan, wat houdt het in stand en wat heeft iemand nodig om écht vooruit te komen? Dat puzzelen geeft me energie.

Ik vind het ook leuk om daar een plan bij te maken. Niet zomaar iets algemeens, maar iets wat past bij die persoon, zijn of haar sport en doelen. Het mooiste moment is eigenlijk altijd als iemand weer echt opbloeit als degene weer kan doen wat hij of zij het liefst doet. En dat ze dan ook begrijpen waar ze eventueel rekening mee moeten houden om niet wéér terug te vallen.

Dat stukje inzicht, en het gevoel dat ze weer grip krijgen op hun lichaam, dat vind ik misschien nog wel het meest waardevol.